مرا به خاطر بسپار
نوشته اصلی توسط kashani من که روز و شب از اشک جام می نوشم *** دلم گرفته از این روزهای خاموشم فراغتی که فراق تو را ز پی دارد *** هزار مرتبه سنگین تر است بر دوشم بهار می رسد از راه آن زمانیکه *** رسد ز کعبه انا المهدی تو بر گوشم سیاهی دلم از تو اگر چه دورم کرد *** میان روضه با تو ولی زود می جوشم بدون روضه ...