در قلمرو سکوت

واژه عایق های حرارتی به موادی اطلاق می شود که مانع هدر رفتن و اتلاف انرژی حرارتی شود. جلوگیری از اتلاف انرژی حرارتی موجب صرفه جوئی در انرژی و پول می گردد و از طرفی زمینه های ایمنی و آسایش را فراهم می سازد. عایق کاری سطوح داغ یکی از ساده ترین و مقرون به صرف هترین روشهای افزایش بازدهی انرژی است. انتخاب مواد عایق
خصوصیات مهمی که باید در انتخاب مواد عایق مد نظر قرار گیرد، به شرح زیر ارایه شده است :
هر چقدر که میزان مقاومت حرارتی :(Thermal Resistance) • مقاومت حرارتی بیشتر باشد، نوع عایق بهتر خواهد بود.
هنگام در نظر گرفتن خطرات ناشی از آتش :(Combustibility) • قابلیت احتراق سوزی، در نظر گرفتن این پارامتر حائز اهمیت می باشد .
برخی از مواد عایقی احتراق پذیرند و بدین ترتیب موجب :(Toxicity) • سمیت رها سازی مواد سمی ( بخار سمی) می گردند. بنابراین می بایست از استفاده از این نوع مواد در محیط های سربسته اجتناب نمود.
تحت درجه حرارت های زیاد امکان انقباض :(Shrinkage) • چروک خوردگی عایق و ایجاد چروک خوردگی در آن وجود خواهد داشت. در اثر ایجاد چروک
بخشی از سطح عایق کاری شده، فاقد پوشش عایق خواهد شد.
• مقاومت در برابر تشعشعات ماوراء بنفش 1 : زمانی که مواد عایق کاری در خارج از ساختمان مورد استفاده قرار م یگیرند ( بعنوان مثال تأسیساتی که در فضای غیر مسقف نصب شده باشند ) می بایست به نوعی سطوح آنها پوشانده شود تا بتوان آنها را در برابر آسیب نور ماوراء بنفش محافظت نمود.
• مقاومت در برابر قارچ و میکروب 2 : مواد عایق کاری خصوصاً در صنایع غذایی و شیمیایی باید در برابر رشد قارچ و میکروب مقاوم باشند .
• خاصیت شیمیایی خنثی 3 : مواد عایق کاری می بایست از لحاظ خواص شیمیایی تا بتوان از تخریب فلزاتی که با آنها در تماس هستند (pH= خنثی باشند )