در قلمرو سکوت

همزمان با ورود بشر دوران صنعتی که با استفاده گسترده تر انسان از نیروی ماشین دراوایل قرن هجدهم میلادی آغاز شد. تلاشهای افرادی نظیر وات ،مارکیز …، از انگلستان درارتباط با گسترش بهره برداری از نیروی بخار و طراحی و ساخت دیگهای بخار شروع شد. دیگ های بخار اولیه از ظروف سر بسته و ازورق های آهن که بر روی هم بر گرداننده و پرچ شده بودند و شاملاشکال مختلف کروی و یا مکعب بودند ساخته شدند. این ظروف برروی دیوارهای آجر بر روی آتش قرار داده شده و در حقیقت برون سوزمحسوب می شدند. این دیگ ها در مراحل آغاز بهره برداری تا فشارحدود 1bar تامین می نمودند که پاسخگوی نیازهای آن دوره بود ولیبه علت تشکیل رسوب و لجن در کف دیگ که تنها قسمت تبادل حرارت آببا شعله بود، و با بروز این مشکل، دمای فلز به آرامی بلا رفته وموجب تغییر شکل و دفرمه شدن فلز کف و در نتیجه ایجاد خطر انفجارمی شد. همزمان با نیاز به فشار های بالاتر بخار توسط صنایع،روند ساخت دیگ های بخار نیز تحولات بیشتری را تجربهنمود. بدین جهت برای دستیابی به بازده حرارتی بشتر، نیاز بهتبادل حرارتی بیشتری احساس می شد، در نتیجه سطوح در معرض حرارتبا در نظر گرفتن تعداد زیادی لوله باریک که در آن ها گازهای گرم،جریان داشتند و اطراف آنها آب وجود دارد، افزایش یافتند. این دیگها با داشتن حجم کمتر راندمان مناسبی داشتند. دیگ های بخارلوله دودی امروزی با دو یا سه پاس در حقیقت انواع تکامل یافتهدیگ های مذبور می باشد. تحول عمده دیگر در ساخت این نوع دیگها، تکامل از دیگ های فایرتیوپ سه پاس (عقب خشک) به ساخت دیگ هایویت یک (عقب تر) می باشد. در دیگ های عقب خشک انتهای لوله هایپاس 2 و 3 هر دو به یک سطح شبکه متصل می شوند، که به علت اختلافدمای فاحش گازهای حاصل احتراق در پاس 2 ( 1000 درجه سانتیگراد)و پاس 3 ( حداکثر 250 سانتیگراد ) سطح این شبکیه دچار تنش و درنهایت نشتی می شود. همچنین دیگ های عقب خشک نیاز به عایق کاری وانجام تعمیرات بر روی مواد نسوز طاقچه جدا کننده پاس 2 و 3 نیز در فواصل زمانی کوتاه دارند، که موجب افزایش هزینهنگهداری و ایجاد وقفه در تولید می شوند.
جهت حل مشکلات فوق شرکت ینکلن در سال 1935 طرح جدید ساخت دیگ های بخار 3 پاسه را بهثبت رساند، که مشکل اختلاف دمای زیاد صفحه و لوله ها را که تحت اختلاف شدید دمایزیاد قرار داشتند را از طریق ایجاد دو صفحه شبکیه جداگانه برای هر دو دسته از لولهها بر طرف ساختند. این طرح سطوح عایق کاری شده در دیگ های عقب خشک را نیز تبدیل بهسطوح مفید و جاذب حرارت نمود.
مزایای طرح لینکلن که منجر به ساخت دیگ های بخار عقب تر (WET_back) گردید، موجب شده این ساختار جدید تا امروز همه جارواج پیدا نماید. ظرفیت این دیگ ها حداکثر تا 4.3mw می باشد. جهت دستیابی به ظرفیت های بالاتر، نوع دیگری ازدیگ های بخار با ساختاری متفاوت بنام دیگ های لوله آبی (واترتیوپ) ساخته شده و تکامل یافته اند. امروزه تعداد زیادی از دیگهای بخار لوله آبی با مشخصاتی نظیر فشار نامحدود و ظرفیت ها یبالا، با راندمان 90-85 درصد جهت تولید نیرو در کارخانجات بزرگ ونیرو گاه ها و ... نصب و مشغول به کارند