كنترل عوامل مؤثر بر خوردگي و رسوب‌دهي در آبهاي خنك‌كن و روشهای جلوگیری از آن
يكي از مشكلات عمده نيروگاه‌هاي كشور، خوردگی لوله‌هاي مربوط به آب هاي برج خنك كن مي‌باشد. به منظور بررسي علل تخريب لوله‌هاي مذكور و بهبود در وضعيت كنترل شيميايي تحقيقات وسيعي به به عمل آمد. نتايج حاصله نشان داده است كه رسوب گل و لاي، بالا بودن ميزان مواد معلق آب، ايجاد سل‌هاي غلظتي اكسيژن، وجود باكتري هاي srb و عدم تزريق مداوم كلر باعث بروز مشكلاتي شده كه در نهايت به زوال لوله‌ها انجاميده است. كلرور بالاي آب كارون باعث شده كه لوله‌هاي برنجي مقاومت خوردگي خوبي از خود نشان ندهند. از طرفي استفاده از ممانعت كننده‌هاي فسفات هم جوابگو نبوده و نياز به تركيبات مؤثرتري جهت دستيابي به نتايج بهتر وجود دارد. انتخاب آلياژهاي بهتر نظير كوپر و نيكل و افزودن تركيباتي نظير نمك هاي روي، فسفونات‌ها و مولبیدات‌ها به پلي فسفات از جمله تمهيداتي هستند كه در جهت نيل به اين هدف میتواند صورت گیرد. در نهایت رعايت دستورالعمل‌هاي بازرسی مستمرجهت آگاهي از عملكرد بازدارنده‌هاي خوردگي و رسوب‌دهي و تنظيم شرايط ميكروبيولوژي توصيه می شود.
