طراحی سامانه‌های گردش آب گرم خانگی
سال‌های زیادی است که سامانه‌های آب گرم خانگی، در ساختمان‌ها طراحی شده‌اند و قدمت باستانی دارند. اما سامانه‌های گردش آب گرم خانگی به آن اندازه قدیمی نیستند. من مطمئن نیستم که اولین سامانه گردش آب گرم خانگی در کجا نصب شده است. می‌دانم که در سال‌های اولیه در شهرهای صنعتی ایالات متحده، یکسری سامانه‌های گردش آب خانگی داشتند که از گردش جاذبه در لوله‌کشی استفاده می‌کرد.
چگالی آب گرم، کمتر از آب سرد است، بنابراین به طور طبیعی آب گرم به سمت بالا می‌رود و آب سرد به عقب به سمت آبگرمکن (از داخل یک پایه بازگشتی از بالاترین بخش سامانه به طرف آب سرد ورودی آبگرمکن) برمی‌گردد. اگر لوله‌کشی بدون شیرهای یک‌طرفه، به طور صحیح نصب شود و گرمکن در زیرزمین یا در طبقه پایین تر قرار داده شود، گردش جاذبه به طور طبیعی رخ خواهد داد.
بسیاری از ساختمان‌های قدیمی در ساحل شرقی ایالات متحده، قبل از ظهور پمپ گردشی، سامانه‌های گرمایشی هیدرونیک و سامانه‌های آب گرم خانگی داشتند که توسط سامانه گردش جاذبه به‌کار گرفته می‌شدند. به‌طور‌کلی این سامانه‌ها به ۳ طبقه یا لوله‌کشی آب گرم به زیرزمین محدود می‌شدند. سامانه‌های بزرگ‌تر به خوبی توسط گرانش به گردش در نمی‌آمدند، زیرا با نبود عایق کاری کافی، آب داخل لوله سرد می‌شود و از آنجایی‌که آب گرم نیروی شناوری خود را از دست می‌دهد نتیجه آن توقف جریان آب است.
سامانه‌های لوله‌کشی بزرگ وقتی بدون پمپ گردش آب گرم خانگی نصب می‌شوند، به ایجاد تأخیر زمانی بدنام هستند. این سامانه در‌حالی‌که به آب سرد در لوله‌کشی آب گرم خانگی اجازه می‌دهد که در خط تخلیه جاری شوند در همان زمان منتظر آب گرم است که از آبگرمکن به دورترین تجهیزات برسد. آبی که تخلیه می‌شود، قبلاً گرم شده است و در نتیجه باعث اتلاف انرژی شده و برای مالک هزینه‌های اتلاف سوخت، آب و فاضلاب خواهد داشت.
