اندازه گیری فشار-خازنی

ظرفيت الكتريكی خازن تابعی از فاصله صفحات، مساحت آنها و ضريب دی الكتريك ماده دی الكتريك ميباشد و با فاصله صفحات رابطه عكس دارد. به عبارت ديگر با كاهش فاصله بين صفحات ظرفيت الكتريكي آن افزايش مي يابد.


مقاومت ظاهری خازن ها كه بيشتر در مدارهای جريان متناوب بكار مي روند، متناسب با ظرفيت الكتريكي آنها مي باشد. لذا مي توان با اندازه گيری مقاومت ظاهری خازن در يك مدار پل وتستون كه با ولتاژ AC تحريك مي شود، ظرفيت الكتريكي خازن را محاسبه نمود.
دستگاه های اندازه گيری خازني از يك سنسور فشار و يك ترنسديوسر خازني تشكيل يافته است. سنسور فشار كه مي تواند يك ديافراگم باشد، پس از دريافت تغييرات فشار سيال، آنرا به صورت جابجايي به يكي از صفحات خازن ترنسديوسر منتقل مي نمايد و سبب تغيير ظرفيت آن مي شود. در نتيجه با اندازه گيری تغييرات ظرفيت الكتريكي خازن، تغييرات فشار محاسبه مي گردد.


مبدلهای فشار خازنی ميتوانند در خلاءهاي بسيار زياد تا فشارهای بالا در حد ۱۰۰۰۰PSI استفاده شوند و به همين دليل كاربردگسترده ای دارند و در مقايسه با كرنش سنج ها، خطای Drift زيادي ندارند.معمولا بيشترين دقت اين ترنسديوسرها ۰٫۱ درصد و كمترين دقت آنها ۰٫۲ درصد مي باشد. علي رغم اينكه اين روش حساس و دقيق است ولي بسيار وابسته به تغيير ات دمايي می باشد. به همين دليل سيستمی برای تصحيح خطاي تغييرات دمايی در كنار اين ترنسديوسرها وجود دارد.