نکات مهم در خصوص جعبه های آتشنشانی

معایب و محاسن قرقره با شیلنگ هوزریلی و قرقره با شیلنگ برزنتی
1. دبی (ميزان آب خروجی در دقيقه) در قرقره برزنتی بيشتر از دبی قرقره هوزريلی است.
2. استفاده از قرقره برزنتی تنها براي افراد آموزش ديده مناسب است ولی استفاده از قرقره هوزریلی برای همه افراد بسیار آسان و راحت است.
3. در قرقره برزنتی بايد حتماً 20 متر شیلنگ برزنتی باز شود تا بتوان آبدهی را انجام داد اما در قرقره هوزريلی نياز به باز شدن تمام شیلنگ نيست و به هر اندازه که نیاز است شیلنگ باز می شود.
4. قرقره هوزريلی دارای قيمت بسیار كمتری نسبت به قرقره برزنتی می باشد.
5. قرقره هوزريلی دارای عمر بيشتری نسبت به قرقره برزنتی است.
6. شیلنگ هوزریلی بعد از استفاده براحتی بدور قرقره پیچیده می شود اما شیلنگ برزنتی مورد استفاده در قرقره های برزنتی، بایستی قبل از پیچیده شدن به دور قرقره حتما از داخل خشک گردند. چرا که رطوبت باقیمانده در داخل این نوع شیلنگ باعث پوسیدگی سریع از داخل آن می شود.
7. قرقره هوزريلی بدلیل راحتی در باز شدن از روی قرقره دارای سرعت عمل بيشتری نسبت به نوع برزنتی آن می باشد و برای اطفاء حريق در اولين لحظات بهتر عمل می نمايد.
8. سازمان آتش نشانی بمنظور آبرسانی در موقع حریق قادر است تنها با اتصال به شير آتش نشانی و هيدرانت 1/2 - 1 اينچی که قبلا برروی جعبه نصب شده است از آن استفاده نماید اما در مدل برزنتی علاوه بر یک شیر و یک هیدرانت نیاز به نصب کوپلینگ نیز می باشد..
9. در جعبه های آتش نشانی مدل هوزريلی نازل سه حالته (off - jet - spray) نصب شده و قابليت تخليه آب بر روی آتش در زمان اوليه حريق را بطور مناسب دارد.
نصب جعبه آتش نشانی و قرقره آتش نشانی
جعبه آتش نشانی بايد حداكثر 1.10 متر از كف ساختمان بالاتر و بر روی ديوار يا داخل ديوار نصب گردد. جعبه آتش نشانی بايد در مناطقی نصب گردد كه مورد ديد همگان باشد. بهترین مکان ها برای نصب جعبه آتش نشانی در نزدیکی ورودی ها و خروجی ها است. در پشت ديواره ها و يا شكاف ها نصب نگردد تا در موقع لزوم بتوان از آن به نحو احسن استفاده شود. اصولاً جعبه آتش نشانی در پله های فرار، پاگردها، درب ورودی ساختمان ها و دالن ها و .... نصب می گردد.
هر جعبه آتش نشانی بايد حداقل شعاع 20 متر از اطراف خود را پوشش دهد.لازم بذکرست حداکثر فاصله بین جعبه های آتش نشانی نصب شده نبایستی بیش از 30 متر باشد.
بايد توجه شود كه لوله انتقال دهنده آب در سیستم تر حتماً به شير اصلی آب شهری وصل باشد و فشار لازم در بالاترين نقطه از 2 اتمسفر كمتر نباشد و قطر لوله های بالا دهنده نبايد كمتر از 2 اينچ باشد.
استاندارد نصب قرقره آتش نشانی
قرقره آتش نشانی بايد در محل های مشخص و قابل دسترسی در هر طبقه از ساختمان نصب گردد و سطح پوشش آن تمام اتاق ها را در هر طبقه مورد نصب فراهم نمايد.
در موقع نصب قرقره آتش نشانی باید به موارد زیر دقت نمود.
• یکی از بهترین مکانها برای نصب قرقره آتش نشانی نزدیکی محل های خروج اضطراری می باشد.
• قرقره آتش نشانی بايد در جايی نصب گردد که مانع حركت افراد در مواقع عادی و اضطرار نباشد.
• ارتفاع نصب قرقره آتش نشانی به مانند جعبه آتش نشانی حداكثر 1.10 متر از سطح کف ساختمان نصب گردد.
• فشار آب در داخل قرقره آتش نشانی بايد به اندازه ايی باشد كه حداقل پرتاب آب، 6 متر در حالت جت و حداقل ميزان آب خروجی (دبی) در هر دقيقه 30 ليتر باشد.
• حداكثر فاصله نصب قرقره های آتش نشانی از ديگر همانند جعبه آتش نشانی سی متر می باشد.
انواع سيستم آبرسانی جعبه آتش نشانی :
1- سيستم خشك: در این نوع سیستم جعبه آتش نشانی ، منبع آب مورد نیاز جهت استفاده در سیستم لوله کشی جعبه آتش نشانی و یا قرقره آتش نشانی از منابع آب ساختمان و یا محل مورد استفاده جداست و به سیستم لوله کشی آب شهری ساختمان ارتباطی ندارد. بنابراین در حالت عادی داخل لوله ها و جعبه آتش نشانی و قرقره آن، آب وجود نداشته و خشک می باشد. وجه تسمیه این سیستم نیز به همین علت است. در سیستم خشک جعبه آتش نشانی آب مورد نیاز از طریق لوله ورودیی که معمولاً در جلوی درب ساختمان و یا محل مورد نظر در یک محفظه شیشه ای نصب شده است تامین می گردد. در هنگام ضرورت تانکرها و یا پمپهای آتش نشانی به این ورودی متصل شده و آب مورد نیاز را به درون سیستم جعبه آتش نشانی پمپاژ می نمایند و بدین صورت آب در هر طبقه در لحظه ضرورت قابل استفاده خواهد بود. بطور استاندارد ورودی بالای جعبه آتش نشانی را به لوله کشی این سیستم اختصاص می دهند که جعبه های آتش نشانی پامچال در هر دو طرف جعبه هم در بالا و هم در پایین جعبه (4 عدد سوراخ) ، این ورودی ها پیش بینی شده است تا نصب آن در هر شرایطی میسر گردد.