چه رسم جالبی است، محبتت را میگذارند پای احتیاجت...

، صداقتت را میگذارند پای سادگیت...

، سکوتت را میگذارند پای نفهمیت،....

نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت، ... ...

و وفاداریت را پای بی کسیت...

، و آنقدر تکرار میکنند...

که خودت باورت میشود که...

تنهائی و بیکس و محتاج....!!!