در ارتباط با انتخاب نوع مشعل ملاحظاتي بايد مورد توجه قرارگيرد.ساده ترين كنترل (ON-OFF) به معني آن است كه يا مشعل به ميزان كامل در حال آتش است يا اينكه خاموش است.عيب عمده اين روش كنترل اين است كه ديگ در معرض شوكهاي بزرگ و اغلب مكرر است.بنابراين استفاده از اين روش محدود به ديگ هاي خيلي كوچك تا 00KW(260000 Kcal/hr) مي باشد.
سيستم كنترل پيچيده تر سيستم (High-Low-Off) مي باشد كه مشعل داراي دو بار مي باشد .مشعل ابتدا در درجه آتش پايين تر عمل مي كند و بعد با بار كامل مورد نياز تغيير وضعيت مي دهد به اين ترتيب شوك گرمايي كمتري ايجاد مي گردد و مشعل مي تواند با كاهش بار حرارتي مصرفي ديگ به حالت Low تغيير وضعيت داده و توليد گرما را متناسب گرداند. اين شيوه كنترل براي ظرفيتهاي تا (1200 KW(1040000 Kcal/hr) مورد استفاده قرارمي گيرد.
براي بويلرها و مشعل هاي بزرگتر از شيوه كنترلي (Modulation) استفاده مي گرد كه در اين روش شعله و ميزان گرمادهي مشعل متناسب با بار حرارتي مورد نياز ديگ تنظيم و كنترل مي گردد همچنين در اين روش ميزان و نسبت سوخت و هوا در سراسر طول شعله و ديگ كنترل مي گردد و راندمان حرارتي تا حد قابل توجهي افزايش مي يابد.
در تطبيق يك مشعل و يم سيستم كنترل با يك ديگ بايد سه عامل مد نظر قرار گيرد:
1- ماكزيمم حرارت مورد نياز
2- ثابت يا متغير بودن بار حرارتي مورد نياز
3- نوع سوخت


​نوشته شده توسط مهندس خداقليزاده - مهندس شكوهي