ژاپن به عنوان چهارمین مصرف کنندۀ بزرگ انرژی بعد از آمریکا، روسیه و چین در جهان انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است . این موضوع زمانی بارزتر می شود که نکتۀ مهم غنی بودن ژاپن از لحاظمنابع انرژی، برخلاف سه مصرف کنندۀ بزرگ دیگر که صاحب منابع انرژی داخلی نسبتاً فراوانی اند، مورد توجه قرار گیرد . ژاپن بیش از 84 درصد از انرژی مصرفی خود را از راه واردات تأمین می کند . این رقم در مورد نفت حدود 98 الی 99 درصد است . بدین لحاظ ژاپن در میان کشورهای بزرگ صنعتی مصرف کنندۀ انرژی - 2 و 16 - نمودارهای 15 بیش از هر کشور دیگر در مقابل تغییرات ساختاری بازار انرژی آسیب پذیر است . بنابراین این کشور از دیرباز برای رفع اتکای شدید به انرژی وارداتی به ویژه نفت تمهیداتی در جهت صرفه جویی به شکل کاهش مصرف و افزایش کارایی و همچنین تنوع منابع، تأمین آغاز کرده است که همانطور که ملاحظه خواهیم کرد اثرهای بسیار مثبتی در افزایش کار ایی و کاهش نرخ شدت انرژی در این کشور داشته است .
طی دو دهۀ اخیر ژاپن توانسته است از مصرف نفت در ترکیب کل انرژی به میزان قابل ملاحظه ای 58 کاهش دهد و برای تأمین انرژی مورد نیاز به مصرف 4 /77 درصد کل انرژی به 52/8 بکاهد و آن را از زغال سنگ، انرژی هسته ای ، گاز طبیعی و غیره روی آورد . این تغییر ترکیب مصرف با افزایش کارایی و کاهش نرخ شدت انرژی همراه بوده است .