نوریالمالکی، نخستوزیر عراق در واکنش به سیاستهای دشمنانه عربستان سعودی در قبال دولت و ملت این کشور، نه تنها در مراسم تشییع جنازه ولیعهد این کشور شرکت نکرد، بلکه حتی از فرستادن پیام به پادشاه این کشور، به دلیل در پیش گرفتن سیاستهای خصمانه عربستان در قبال عراق خودداری کرد.

به گزارش «تابناک»، در این سو، اما مقامات اجرایی ایران در اوج اتهامزنی آمریکا به ایران با حمایت آل سعود، پیامی به پادشاه سعودی میفرستند که بی گمان، نه تنها بیتوجهی کامل به رویکرد امام خمینی (ره) به سیاستهای خاندان آل سعود است، بلکه در شرایط کنونی منطقه، کرنشی بدون نتیجه در قبال این خاندان تلقی میشود؛ افزون بر این که ایران وزیر خارجه کشور را به مراسم خاکسپاری ولیعهد عربستان هم میفرستد و وی هم در آنجا ناچار به انجام مصاحبههایی میشود که آن هم سه اصل عزت، حکمت و مصلحت را نادیده میگیرد.

همه این کارهای منفعلانه در حالی است که مقامات عربستانی در این روزها، بارها در واکنش به سناریوی آمریکایی ـ سعودی، اظهارات گستاخانهای را نسبت به ایران ایراد نموده و حتی ادعای اثبات نشدهای را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال کرده است.

افزون بر این، روز گذشته، مقامات این کشور دو کاروان ایرانی را از فرودگاه مدینه بیرون کرده و به ایران برگرداندهاند؛ آن هم به این دلیل واهی که کدهای گذرنامههای آنان ناخوانا بوده است؛ کدهایی که کنسولگری عربستان خود در مشهد صادر و منتشر کرده است.

در همین حال، مقامات سعودی حتی به اتباع کشورهای دیگر همچون افغانستان و عراق هم که مقیم ایران هستند، اجازه ورود به عربستان برای انجام مناسک حج را نداده و نزدیک چهارصد نفر از این افراد، در حسرت سفر حج، بلاتکلیف ماندهاند.

بنا بر این گزارش، از شب گذشته، 450 نفر از زایران کشورمان در ترمینال حجاج فرودگاه مهرآباد معطل ماندهاند و پرواز 1021 ایران ایر باطل اعلام شده است! از همین روی، زایران ایرانی در فرودگاه مهرآباد در اقدامی هماهنگ، لباس احرام به تن کرده و منتظر اقدام مسئولان هستند، ولی مشخص نیست چه کسی افتضاح به بار آمده برای خروج 150 زایر ایرانی از عربستان و اخراج ایشان از مدینه را پاسخگوست؟!

این در حالی است که این زایران هر طور شده، باید خود را به مناسک حج امسال برسانند، بماند که هم اکنون نیز از برنامهریزیهای انجام شده بسیار عقب هستند و در این شرایط، مشخص نیست چه کسی مسئول این وضعیت نابسامان است و چه کسی باید استعفا دهد؟!

بنا بر آنچه گفته شد، آیا اقدامات عربستان در تشویق آمریکا برای حمله به ایران که چند ماه گذشته منتشر شد، اقدام خصمانه علیه ایران تلقی نمیشود؟ آیا ارجاع پرونده ادعای ثابت نشده علیه ایران به شورای امنیت، دشمنی تلقی نمیشود؟

این گزارش همچنین یادآور میشود، تحولات اخیر، این گونه به ذهن متبادر میکند که گویی، دستگاه سیاست خارجی کشورمان، ارتباط با کشورهای دیگر را به گونهای صفر یا صدی، تنها در دو حالت «رابطه» یا «قطع رابطه» میداند، این در حالی است که میتوان با کشوری رابطه داشت، اما در برخورد با آنها رفتاری داشت که در واقع، واکنشی صریح به رفتارهای خصمانه آنان تلقی شود تا آن کشورها هم وزن خود و طرف مقابل را در عرصه جهانی بدانند و دچار توهم نشوند.

در واقع، سخن این است که کرنش در برابر کشوری که تردیدی در انجام اقدام خصمانه در قبال ایران ندارد، قطعا نتیجهای برای کشور نخواهد داشت. اگر رئیس جمهور با فرستادن آن پیام بسیار گرم و وزیر خارجه با حضور در عربستان و انجام مصاحبه، به دنبال ایجاد آرامش در روابط دو کشور هستند، باید مطمئن باشند که باعث توقف اقدامات خصمانه عربستان نسبت به ایران نخواهد شد.

رفتار مقامات ایرانی در قبال عربستان، در حالی است که ایران سالهاست شاهد اجرای سیاست هویج و چماق از سوی کشورهای اروپایی در مقابل خود بوده است؛ حال، آیا مقامات ایران نمیتوانند از این سیاست در برخورد با عربستان استفاده کنند؟ آیا همواره رسما باید عربستان را تشویق کنیم؟ آیا رئیسجمهور و وزیر خارجه تجاوز عربستان را به بحرین فراموش کردهاند؟ آیا اگر ایران همچون عربستان به کشوری دیگر و اتفاقا عربی تجاوز میکرد، واکنش عربستان در محیط بینالمللی به ایران، شبیه واکنش ایران بود؟ آیا این کشور از همه ظرفیت دیپلماتیک خود برای محکومیت ایران استفاده نمیکرد؟

اکنون چه شده است که پس از گذشت سالها از آن پیام تاریخی امام(ره)، اینک خاندان آل سعود از سوی رئیسجمهور ایران، خادم حرمین شریفین خطاب میشوند؟!