باز هم سلام
1- من که تصمیم گیر نیستم توی این مملکت ولی فکر می کنم یکی از مشکلات ما همین نوع تصمیم گیری هاست که باید کمی توضیح بدم:
2- من اتفاقا موافقم که توانایی هامونو افزایش بدیم ولی از اونجا که هیچکس نمی تونه توی همه چیز خیلی توانایی داشته باشه باید در زمینه هایی که تواناتریم فعالیت کنیم.
3- اگه کسی فکر می کنه توی پروژه ساخت آبگرمکن خورشیدی موفقه میتونه توی این زمینه فعالیت کنه اما فعالیت مستمر(نه ساخت یکی برا خودش)
4- ولی اگه کسی توی زمینه دیگه ای موفقتره دیگه نباید بیاد وقتشو صرف این چیزا بکنه چون هم ازکار اصلیش باز میمونه و هم کار رو به اندازه دیگران خوب انجام نمیده
5-شما رو به اتحادیه اروپا ارجاع میدم که ببینید توی این اتحادیه آیا همه کشورها انواع و اقسام کارخونه ها و تولیدات رو دارن؟ اون هم با شعار خودکفایی!! اونا میان توی چیزی که توانایی بیشتری دارن سرمایه گذاری میکنن و بقیه نیازهاشون و از دیگران تامین میکنن.
6- حالا فرض کنید یه مهندس عمران (یا حتی مکانیک) بیاد با صرف وقت و انرژی یه آبگرمکن خورشیدی بسازه، آیا شما وقت اون مهندس رو توی هزینه ها محاسبه کردین؟ آیا واقعا به صرفه است؟ کدوم منطقی اینو تایید میکنه؟همینه که ما ایرانیها آچار به دست زیر ماشین میریم، توالت دستشویی درست میکنیم، ماشین لباسشویی تعمیر می کنیم، تلویزیون و ردیف می کنیم، آسفالت می کنیم و ده ها کار دیگه....
یک جمله عرض کنم دوستان: آیا بهترنیست به کار اصلیمون بچسبیم و برای چیزهای دیگه از توانایی های دیگران (طبعا با دادن هزینه اش) استفاده کنیم؟