داغ كردن بخار خروجي از تبخيركننده،تأثير عمده اي بر ضريب عملكرد سيستم دارد.در سيستم هائي كه با فريون 12 كار مي كنند،باعث حداكثر افزايش ضريب عملكرد سيستم مي شود و روشن شده است كه در سيستم هاي آمونياكي و فريون 22 باعث كاهش ضريب عملكرد مي گردد.كلاً مي توان گفت كه داغ كردن بخار مكش،باعث افزايش حجم مخصوص بخارمكش و اثر تبريد و كار تراكم مي شود،اما بايد توجه داشت كه افزايش حجم مخصوص،باعث كاهش ظرفيت شده و افزايش اثر تبريد،باعث افزايش ظرفيت مي شود كه نتيجتاً تأثير كلي داغ كردن بخار در سيستم هاي آمونياكي،باعث كاهش ظرفيت و در سيستم هاي فريون 12 موجب افزايش ظرفيت مي شود.بطور كلي،تأثير داغ كردن بخار مكش،بر بازده حجمي كمپرسور و ضريب عملكرد مفيد مي باشد زيرا باعث تبخير شدن قطرات مايع مبرد در بخار مكش مي شود.همچنين مي بايستي در نظر داشت كه اگر عمل داغ كردن بخار در خارج از فضاي تبريد انجام شود و هيچ گونه سرماي مفيدي حاصل نشود، تأثيري بر ميزان تبريد نداشته،اما ظرفيت كمپرسور و كندانسور بيشتر شده و قدرت لازم براي هر تن تبريد نيز افزايش مي يابد و ضريب عملكرد كم مي شود.اگر عمل داغ كردن بر اثر تبريد كمك كرده و آن را افزايش دهد،قدرت لازم براي هر تن تبريد كاهش يافته و ضريب عملكرد افزوده مي شود.

منبع: کتاب نگرشی بر مهندسی سیستم های تبرید مهندس سعید روستاییان