براي اطمينان از وجود هواي كافي براي احتراق به دو صورت مي توان عمل كرد.
1- استفاده از كليد كنترل فشار هوا :
درمشعلهايي مورد استفاده قرارمي گيرد كه داراي دمنده مي باشند.ودر رله مشعل بين پايه 5 و 7قرار مي گيرد ، اين بدان معناست كه در صورت تاييد نكردن فشار هواي ورودي توسط اين المان شيربرقي اصلي گاز باز نخواهد شد.
از لحاظ ساختماني كاملا شبيه كليد كنترل فشار گاز است و تنها تفاوت در نحوه اتصال قسمت مكانيكي به به سيستم مي باشد.

قسمت مكانيكي و ارتباط صفحه ديافراگم در كليد كنترل فشار هوا توسط يك لوله آلومينيومي يا مسي نمره 6 مي باشد.دراين حالت دهانه زير ديافراگم راتوسط يك لوله به محل خروج هوا از ونتيلاتور متصل مي كنند.تا فشار هواي خروجي به زير ديافراگم اثر كرده ودر صورت كافي بودن فشار كنتاكتهاي NO وصل و مشعل اجازه ادامه كار پيدا كند.
در ابتدا ونتيلاتور شروع به پرچ كردن كوره مي كند ودر صورت نداشتن فشار هواي لازم مشعل ريست مي كند.
دامنه فشار كار اين كليد بين 0.4-3 mbar مي باشد.
داراي 3 رشته سيم به رنگهاي زرد يا زردسبز-آبي و مشكي مي باشد كه رشته سيم زرد يا زردسبز به كنتاكت ارتها در پايه رله بسته مي شود و رشته سيم هاي آبي و مشكي يكي فاز ورودي و ديگري فاز خروجي مي باشد.
آزمايش صحت عملكرد اين الملن مانند گاز پرشر مي باشد.
۲- استفاده از كليد گريز از مركز :
محور اين كليد با محور الكتروموتور هم محور مي باشد. با به حركت در آمدن الكتروموتور در يك دور معين دو كنتاكت در داخل بهم متصل شده و كار ادامه مي يابد.


نوشته شده توسط مهندس خداقليزاده - مهندس شكوهي