فضاهاي آبي(دما ، فشار ورطوبت) در فضاهاي سرپوشيده ، گرم كردن آب استخر مي تواند موجب تبخير 100 گالن آب يا بيشتر در روز واضافه شدن آن به هواي درون سالن شود. اين مجموعه ها بدليل وجود رطوبت وتقطير بخار ، محيط هاي خورنده محسوب ميشوند كه در طراحي سيستم هاي گرمايش ،تهويه مطبوع وتامين هواي تازه بايد شرايط آسايش براي شناگران وتماشاچيان فراهم گردد. اولين گام در طراحي براي استخرهاي سرپوشيده بررسي اختلاف بين درجه حرارت هوا وآب استخر است كه آن را بايد در حد3 درجه فارنهايت وحداكثر5درجه فارنهايت حفظ نمود(هوا گرمتر از آب استخر است). درجه حرارت مناسب براي آب استخر82تا83 درجه فارنهايت(27.5تا28.5 درجه سانتيگراد)است.شناگران حرفه اي ممكن است كه 78 درجه فارنهايت(25.5 درجه سانتيگراد) را ترجيح بدهند ، در حاليكه مسن ترها در درجه حرارت 84تا86 درجه فارنهايت(29تا30 درجه سانتي گراد)راحت ترهستند. درجدول ذيل دما ورطوبت لازم براي انواع استخر آمده است:
نوع استخر دماي آب استخر(F) مشخصات هواي فضاي استخر
آموزشي
77
 RH 50-60% - Dewpoint64 - DB80
عمومي
80
 RH 50-60% - Dewpoint66F - DB82F
ورزشي
75
 RH 50-60% - Dewpoint63 - DB78
مسكوني
84
 RH 50-60% - Dewpoint73F - DB86F
درماني
90
 RH 50-60% - Dewpoint73F - DB86F
درشرايط سايكرومتريك چنين فضايي بايد به ميزان رطوبت كه تقريبا%50تا%60 است وهمچنين نقطه شبنمي كه به اندازه كافي از دماي محيط پايين تر باشد ، توجه نمود.مقدار رطوبت نبايد از مقادير تعيين شده كمتر باشد چراكه باعث افزايش تبخير آب وبدنبال آن افزايش بار گرمايي استخر خواهد شد ومهم تر از همه ، بالا بودن رطوبت باعث خوردگي شديد ورشد كپك مي شود ، بديهي است مشخصات سايكرومتريك چنين فضايي با اين خصوصيات بايد از ساير فضاها واتاق ها جدا باشد وانتقال هوا از راه هاي خروجي وپنجره ها كنترل گردد. وجود ديوار خارجي يا شيشه هاي مشرف به هواي آزاد ، كنترل تقطير بخار را مشكل مي كند ، مادامي كه دماي اين سطوح بالاتر از نقطه شبنم نگه داشته مي شود تقطير روي آنها صورت نگرفته وصدمه اي به سازه وارد نمي شود كه يكي از موثرترين روش ها براي رفع اين مشكل محوطه استخر بايد حدود(inw)%5 تا(inw)%51 كمتر از فضاهاي مجاور باشد ، با اين كار انتقال رطوبت هواي سالن وبوي مواد ضدعفوني كننده محلول در آب به مكانهاي ديگر به حداقل مي رسد. براي دفع رطوبت موجود در فضا بايد از تغذيه هواي تازه استفاده شود اين مقدار بايد به اندازه اي باشد كه رطوبت موجود در هوا را كاملا جذب وبه خارج منتقل كند.براي اينكه كوران هوا باعث ناراحتي شناگران نشود دفعات تعويض هوا در محيط استخر2تا4 مرتبه در ساعت در نظر گرفته مي شود مگر آنكه گنجايش سالن براي تماشاچي زياد باشد كه در اين صورت جهت آسايش تماشاچيان ميتوان6تا8 بار در ساعت تعويض هوا را انجام داد. انتقال هواي سالن به بيرون بايد از بالاترين نقطه ممكن صورت گيرد تا هواي هيچ قسمتي ساكن نمانده واز تقطيررطوبت ناشي از سكون هوا جلوگيري شود.در مورد محل نصب دريچه هاي تهويه توصيه معمول اين است كه دريچه هاي ورودي هواي تازه ودريچه تخليه هواي استخر در سقف ، نزديك يكديگر قرار نگيرند تا نوعي جريان هوا بين آنها ايجاد گردد. عايق كاري رطوبتي جداره ها اهميت خاصي دارد وبراي سقف كاذب اينگونه محيط ها بايد تهويه لازم در نظر گرفته شود.موثرترين راه براي جلوگيري از پديده تعريق در فضاهاي كاذب گرم نگه داشتن معمولي با يك يا چند هيتر وتهويه مناسب اين فضاهاست. دماي آب ومحيط فضاهاي آبي بصورت ذيل است:
فضا
آب
محيط
دما(F)
دما(C)
دما(F)
دما(C)
استخر
80
7/26
83
3/28
جكوزي
113
45
83
3/28
سوناي خشك
122
50
---
---
سوناي مرطوب
110
43
---
---
حوضچه آب سرد
68
20
---
---
سرويس هاي بهداشتي
---
---
70
1/21
محوطه دوش ها
---
---
70
1/21
منبع : كتاب طراحي نگهداري تاسيسات مكانيكي آبي(استخر-سونا-جكوزي)