بهينه سازي آب دیگ بخار-قسمت هفتم 6-7 فرايند بهينه سازي آب ديگ بخار
 فرايندبهينه سازي درديگ بخار به دوصورت داخلي ياخارجي صورت مي گيرد كه درهردو مورداز مواد شييميايي استفاده مي شود. 7-1 بهينه سازي داخلي آب ديگ بخار :
 دراين فرايندجهت جلوگيري ازتشكيل رسوب،مواد شيميايي به آب ديگ بخار اضافه مي شود وطي آن تركيبهاي تشكيل دهنده رسوب به لجنهاي سيال وآزاد تبديل مي شوند كه بازيرآب زدن خارج مي گردند. مواد شيميايي ويژه اي براي شرايط متفاوت آب ديگ بخار وجود دارد، كه با مشاوره بامتخصص هاي مربوطه، بهترين ومناسب ترين ماده شيميايي براي هرمورد تعيين مي گردد.اين روش بهينه سازي جهت مواردي كه حتي آب تغذيه كم،فشار ديگ بخار پايين وامكان بالا نگهداشتن مقدار كل املاح باشد به كار مي رود. درصورت عدم اين شرايط ،نيازبه زيرآب بسيار بالايي جهت خارج سازي لجنها مي باشدكه ممكن است ازنظراتلاف حرارت وآب توجيه اقتصادي نداشته باشد. بهينه سازي داخلي به تنهايي توصيه نمي شود ، زيرا ديگ ها رابه عنوان يك راكتور شيميايي طراحي نمي كنند. املاح اضافه شده به آب تغذيه بايد حتي الامكان فقط موادي باشند كه در واكنش بهينه سازي ،قبل از ورود به ديگ بخار ،شركت داشته اند. اين واكنشها بعداً توضيح داده مي شوند. 7-2 بهينه سازي خارجي آب ديگ بخار :
 دراين مرحله،آب قبل از تغذيه به ديگ بخار، هواگيري شده وتوسط مبدل هاي رزيني، بهينه سازي مي گردد. البته باوجود اين بهينه سازي كه در خارج از ديگ بخار انجام مي گيرد، موادشيميايي ديگري جهت تامين شرايط مطلوب درديگ بخار وموادشيميايي اضافي جهت اطمينان ازحصول اين شرايط به آب تغذيه تزريق مي گردد. شيوه بهينه سازي بستگي به كيفيت آب موجودوكيفيت موردنيازآب ديگ بخاردارد. كيفيت آب ديگ بخار نيز وابسته به نوع ديگ بخار و فشار بهره برداري ديگ بخار است. موضوع قابل توجه ديگر در اين بهينه سازي كميت آب بهينه شده لازم يا آب جبران كننده جهت جايگزيني اتلاف آب ديگ بخار وشبكه بخاراست. ديگ هاي مرتبط با كارخانجات نيشكروتوربينهاي بخارمجهزبه تقطير كننده بخار،داراي حجم زيادي ازآب مقطربرگشتي تميز و بدون املاحي هستند كه براي استفاده مجددبه ديگ بخار برمي گردند. دراينگونه موارد كه آب جبران كننده كمتر از% 5بخار توليدي است مي توان غلظت كل املاح محلول(TDS)آب جبران كننده رادرحدبالاتر كنترل نمود،زيرا TDSمخلوط حاصل كمتراز موردي است كه مقدارآب جبران كننده حدود%100 يعني بدون آب مقطر برگشتي است. هزينه هاي عمومي وبهره برداري بهينه سازي آب ديگ بخار نيزارجمله مواردي هستند كه بايدمورد توجه متخصصين بهينه سازي آب قرارگيرد. فرآيندهاي متداول بهينه سازي آب ديگ بخار شامل :نرم كننده هاي آهكي ، نرم كننده هاي آهكي/كاستيكي،قليازدايي تبديل يوني، املاح زدايي، تقطير،اسموزمعكوس و هواگيري است. فرايندهاي فوق هريك قادرندكيفيتهاي متنوعي ازآب بهينه شده براي ديگ بخار متناسب باآب خام خاصي رابه تنهايي ياباتركيب چندفرآيند ديگر تامين نمايند. قبل ازكاربرد هريك ازفرآيندهاي فوق ابتدا بايد املاح معلق و موادرنگي آب خام به خصوص درياچه هارا،خارج ساخت زيرااين موادباعث آلوده شدن رزينهادرمراحل بعدي بهينه سازي مي شوند. اقدامات قبل ازبهينه سازي شامل ته نشين سازي ساده درمخزنهاي ته نشين كننده است كه درصورت لزوم اززلال سازهاي انعقادي ولخته سازنيزبه عنوان كمكي و تسريع درته نشين كنندگي استفاده مي شود. ازصافيهاي شني تحت فشار وافشانكهاي هوادهي جهت خارج كردن دي اكسيدكربن وآهن مي توان جهت حذف املاح فلزي از آب چاه هاي عميق بهره جست. اولين مرحله بهينه سازي ، خارج ساختن املاح سخت و بعضي اوقات نيزاملاح نرم است .خارج سازي فقط املاح سخت را نرم كردن آب وخارج سازي كامل همه املاح را از محلول به نام املاح زدايي مي نامند.
منبع مطالب :كتاب تكنولوژي ديگ هاي بخار صنعتي تاليف David Gunn & Robert Horten و با ترجمه مهندس رفيعي پور