مقاومت حرارتي:هر چقدر كه ميزان مقاومت حرارتي بيشتر باشد، نوع عايق بهتر خواهد بود.
قابليت احتراق:هنگام در نظر گرفتن خطرات ناشي از آتش سوزي، در نظر گرفتن اين پارامتر حائز اهميت مي باشد.
سميت: برخي از مواد عايقي احتراق پذيرند و بدين ترتيب موجب رها سازي مواد سمي ( بخار سمي) مي گردند. بنابراين مي بايست از استفاده از اين نوع مواد در محيط هاي سربسته اجتناب نمود.
چروك خوردگي: تحت درجه حرارت هاي زياد امكان انقباض عايق و ايجاد چروك خوردگي در آن وجود خواهد داشت. در اثر ايجاد چروك بخشي از سطح عايق كاري شده، فاقد پوشش عايق خواهد شد.
مقاومت در برابر تشعشعات ماوراء بنفش1 : زماني كه مواد عايق كاري در خارج از ساختمان مورد استفاده قرار م يگيرند ( بعنوان مثال تأسيساتي كه در فضاي غير مسقف نصب شده باشند ) مي بايست به نوعي سطوح آنها پوشانده شود تا بتوان آنها را در برابر آسيب نور ماوراء بنفش محافظت نمود.
مقاومت در برابر قارچ و ميكروب 2 : مواد عايق كاري خصوصاً در صنايع غذايي و شيميايي بايد در برابر رشد قارچ و ميكروب مقاوم باشند .
خاصيت شيميايي خنثي 3 : مواد عايق كاري مي بايست از لحاظ خواص شيميايي خنثي باشند تا بتوان از تخريب فلزاتي كه با آنها در تماس هستند