عواملی که مستقیما بر کیفیت هوای داخلمشاهده لینک ها و تصاویر پس از ورود یا عضویت تاثیر می گذارند را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:
-کیفیت و خواص شیمیایی آب
-تهویه استخر با هوای خارج
-چگونگی تخلیه هوا
-نرخ تعویض هوا

کیفیت و خواص شیمیایی آب در استخرها
و جکوزی ها بخش عمده ای از مشکلات مرتبط با کیفیت هوا معمولا ناشی از کیفیت پایین آبی است که در مجموعه در گردش است. بنابراین افزایش یک جانبه نرخ تهویه استخر بدون توجه به کیفیت آب استخر علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف به مجموعه، به نتیجه مطلوب منتهی نخواهد شد.
کیفیت آب استخر نه تنها بر سلامت شناگران، بلکه بر کیفیت هوا و عملکرد تاسیسات مکانیکی مورد استفاده در مجموعه نیز تاثیر می گذارد. کیفیت نامطلوب آب استخر یکی از اصلی ترین منابع آلاینده هوا و منشا بسیاری از مشکلات مرتبط با خوردگی در استخرها به شمار می رود.
مشکلات مرتبط با مشاهده لینک ها و تصاویر پس از ورود یا عضویت در استخرها معمولا به واسطه واکنش گاز کلر با آلاینده های بیولوژیکی موجود در استخر به ویژه آمونیاک ایجاد می شود. آمونیاک در واقع محصول جانبی تجزیه ادرار و عرق خارج شده از بدن افراد است. کلر با ضایعات یاد شده واکنش داده و ماده ای به نام کلرآمین (مونوکلرآمین، دی کلرآمین و نیتروژن تری کلرآمین) تولید می کند که به طور متداول در رده ترکیبات کلردار طبقه بندی می شوند. اضافه شدن این ترکیبات به آب استخر موجب افزایش آلودگی کلی آن می گردد. در جکوز یها به دلیل بیشتر بودن دمای کارکرد در مقایسه با استخرها و بیشتر بودن نسبت تعداد نفرات به حجم آب مورد استفاده، شدت آلوده شدن هوای داخل نیز به همان نسبت بیشتر است.

شاید برای بسیاری از افراد جای تعجب داشته باشد که بوی تند کلر که اغلب در مشاهده لینک ها و تصاویر پس از ورود یا عضویت به مشام م یرسد در واقع بوی کلر آزاد موجود در آب نیست، بلکه این بو در نتیجه ترکیب شدن کلر آزاد با سایر مواد موجود در آب و کاهش درصد کلر آزاد ایجاد میشود.

چگونگی تخلیه هوا
دریچه های هوای تخلیه باید در محلی قرار داده شوند که تا حد امکان به استخرها و تاسیسات آب گرم نزدیک باشند. نصب تجهیزات و دریچه های هوا در قسمت فوقانی جکوز یها معمولا بهترین کیفیت هوا داخل استخر را به ( همراه خواهد داشت. در تصویر ( 35 روش بهینه چگونگی استقرار فن تخلیه و مسیر تخلیه هوای استخر نشان داده شده است.

برای جکوزی ها، دریچه تخلیه هوا باید مستقیما در قسمت فوقانی کاسه استخر تعبیه شود. به این ترتیب آلاینده هایی که غلظت بیشتری دارند، پیش از انتشار در فضای استخر و تاثیر نامطلوب بر کیفیت هوای اتاق به خارج تخلیه می شوند.
بر مبنای اکثر کدها و استانداردهای مرتبط با استخرها، استفاده از هوای برگشتی استخر به عنوان هوای جبرانی توالت ها،رختکن ها و حمام ها مجاز است ولی در صورت استفاده از مشاهده لینک ها و تصاویر پس از ورود یا عضویت برای تهویه مکان های یاد شده، این مکان ها باید مجهز به سیستم های تهویه مستقلی باشند که فشار آن ها در مقایسه با فشار استخر باید مقدار مثبتی باشد.
به منظور جلوگیری از انتشار رطوبت و ترکیبات کلردار مورد استفاده در استخرها، این مناطق باید در مقایسه با مناطق مجاور در فشار منفی (0.16in. H2O− بین ( 0.06 40 نگه داشته شوند. به Pa−15 عنوان یک قاعده سرانگشتی، برای دستیابی به فشار منفی یاد شده م یتوان هوای تخلیه را به اندازه 10 درصد بیشتر از هوای خارج درنظر گرفت.

نرخ تعویض هوا
در استخرها به دلیل ایجاد کوران و تاثیر خن ککنندگی ناخوشایند آن بر روی پوست خیس شناگران، معمولا تعداد دفعات تعویض هوا از چهار تا شش بار در ساعت بیشتر در نظر گرفته نم یشود.


 بر مبنای اکثر کدها و استانداردها، نرخ تعویض هوا در استخرها باید حداکثر شش بار در ساعت باشد.



 کنترل رطوبت در استخرها
تنها استثنا مواردی است که به کارگیری سیستم های سرمایش مکانیکی ضروری است. برای نمونه می توان به استخرهای قهرمانی با جایگاه تماشاگران اشاره کرد که در آ نها برای تامین شرایط آسایش تماشاگران،از روش های سرمایش منطقه ای نیز استفاده می شود. همچنین با توجه به تعداد نفرات حاضر و کاربری استخر گاهی لازم است نرخ تعویض هوا از شش بار در ساعت نیز بیشتر در نظر گرفته شود. مقدار مناسب تهویه مورد نیاز برای استخرها طبق توصیه انجمن در جدول ( 1) آمده است. ASHRAE به منظور دست یابی به تعداد دفعات مطلوب تعویض هوا در هر ساعت می توان از فن های پره ای سقفی یا سایر تجهیزات بازچرخانی هوا مانند دستگاه های هوارسان استفاده کرد. حداقل مقدار هوا برای خارج کردن بخار آب موجود در هوا را می توان با استفاده از رابطه ( 1) محاسبه کرد:
Q = wp / [ρ (Wi – Wo)] (1)
که در رابطه فوق: دبی حجمی هوای مورد نیاز = Q (m3/s)
چگالی هوای استاندارد = ρ (1.204kg/m3)
نسبت رطوبت هوای استخر = Wi مقدار ؛(kg/kg)
در شرایط طراحی آن باید از روی نمودار سایکرومتریک خوانده شود. نسبت رطوبت هوای خارج در = WO مقدار آن باید ؛(kg/kg) شرایط طراحی از روی نمودار سایکرومتریک خوانده شود. بر مبنای نرخ تعویض هوا در هر می توان مقدار هوای (ACH) ساعت رفت مورد نیاز را با استفاده از روابط زیر محاسبه کرد:

در سیستم واحدهای متریک:
ACH = (VL / 3600 × Q)
که در رابطه فوق:
عداد دفعات تعویض هوا = ACH در هر ساعت
(m حجم فضای داخل ( 3 = VL
مقدار هوای رفت ارسالی به = Q (m3/hr) استخر

در سیستم واحدهای انگلیسی:
ACH = (60 × Q) / VL
که در رابطه فوق:
عداد دفعات تعویض هوا = ACH در هر ساعت
(ft حجم فضای داخل ( 3 = VL
مقدار هوای رفت ارسالی به استخر = Q (cfm)
نرخ تهویه مورد نیاز برای استخرهای خصوصی که مدت زمان استفاده از آ نها در مقایسه با استخرهای متداول کوتاه است پایین تر از مقادیر ارائه شده در جدول ( 1) خواهد بود. از سوی دیگر، این رقم برای استخرهای عمومی در مواردی که تعداد نفرات بیش از حد معمول است باید افزایش پیدا کند.














سرعت هوا در فاصله 7.9 2.4m) سرعت هوا در فاصله m2.4 f)7.9 ) از سکوی حاشیه استخر نباید از (ft) 0.13m/s) ) 25.6fpm بیشتر باشد. بنابر توصیه انجمن ASHRAE تهویه مورد ، نیاز به ازای هر متر مربع از سطح کاسه استخر و مکان های 9.1 (به ازای m3/hr مرطوب باید به ازای هر فوت مربع ) cfm 0.5 ) درنظر گرفته شود.






کنترل تقطیر بخار آب روی سطوح

تقطیر بخار آب در فضای داخلی استخرها تنها موجب آسیب دیدن سازه و تجهیزات استخر نمی شود، بلکه بستر مناسبی را برای رشد قار چها و باکتر یها ایجاد م یکند که نتیجه آن شیوع انواع بیماری های پوستی، کاهش کیفیت هوا و انتشار بوهای ناخوشایند در استخر است.

تقطیر بخار آب موجود در هوا در فضای داخل استخر تاثیر بسیار مخربی را بر جای می گذارد، بنابراین جلوگیری از تقطیر رطوبت به هر قیمتی هم که تمام شود باید انجام گیرد.

اولین قدم برای جلوگیری از تقطیر رطوبت در استخرها آن است که دمای نقطه شبنم محیط بر مبنای شرایط محیطی مطلوب تعیین شود. پس از مشخص کردن این دما، طراح باید نقاطی که احتمال تقطیر بخار آب بر روی آ نها زیاد است را مشخص کند. این نقاط همان اجزایی هستند که دمای سطح آ نها پایین تر از دمای نقطه شبنم هوا در شرایط طراحی زمستانی است. مهم ترین نکته تعیین محل مناسب برای استقرار موانع بخار در میان دیوارهای استخر است.

متداول ترین شرایط طراحی استخر، هوای داخل 27.8ºC (f82 ) و رطوبت نسبی پنجاه درصد با دمای نقطه شبنم C 16.7 (62ºF) است. بنابراین در استخری که بر مبنای مقادیر یاد شده طراحی شود، تمامی سطوحی که دمای آن ها کمتر از 16.7 است، سطوحی هستند که بخار آب بر روی آن ها تقطیر خواهد شد.



بازدارنده های بخار
هدف از به کارگیری بازدارنده های بخار، مسدود کردن راه رطوبت و جلوگیری از نفوذ آن به داخل دیوار یا سقف در مواردی است که دمای سطح آن ها از دمای نقطه شبنم پایین تر است. بازدارنده بخار مهم ترین جزیی است که برای محافظت از سازه ساختمان در برابر رطوبت مورد ( استفاده قرار می گیرد. در تصویر ( 2 نحوه عملکرد بازدارنده بخار نشان داده شده است. بازدارنده های بخار باید از تمامی جه تها کاملا آب بند شوند. تمامی دیوارها و سقف های استخر باید مجهز به بازدارنده بخاری باشند که در محل مناسبی تعبیه شده باشد. به عنوان یک قاعده کلی، بازدارنده بخار باید در سمت گرم محل نقطه شبنم نصب شود.

جلوگیری از تقطیر روی پنجره های استخر
از آنجا که اجزایی مانند درها و پنجر هها مقاومت تقریبا کمی در برابر انتقال حرارت دارند، دمای سطح داخلی آن ها اغلب از دمای نقطه شبنم پایین تر است. حتا دمای سطح پنجره های دو یا سه جداره نیز گاهی از دمای نقطه شبنم فضای داخل استخر پایی نتر است. بنابراین به منظور جلوگیری از تقطیر رطوبت بر روی سطوح سردی مانند پنجره ها، هوای گرم ارسالی به استخر باید سطح این .پنجر هها را جارو کند (تصویر 3