دودكش مجرائي است كه براي تخليه گازهاي حاصل از احتراق به منظور رفع آلودگي يا كاهش آن به سطح مجاز بر روي ديگ ها نصب مي شود در اين فصل به موارد زير مي پردازيم:
دودكش
لوله رابط دودكش
دودكش مشترك
دودكش با مكش مكانيكي وطبيعي
در طراحي دودكش با سوخت مايع يا جامد بايد موارد ذيل را لحاظ كرد

1- تعيين حجم دود با شرايط زير
- هواي اضافي 75%
- دماي گازهاي حاصل از احتراق بطور متوسط 200 تا 300 درجه سانتي گراد.
- راندمان ديگ 75% در اين شرايط مي توان حجم دود را به ازاء هر مگا وات ظرفيت حرارتي ديگ بين 1/1 تا 3/1 متر مكعب بر ثانيه ويا بطور متوسط 2/1 متذمكعب بر ثانيه در نظر گرفت.

2- سرعت دود در دودكش
اين سرعت را مي توان براي كشش طبيعي 4 تا 8 متر بر ثانيه و براي اخراج فشاري دود (توسط باد زن) 10 تا 12 متر بر ثانيه در نظر گرفت
3- تعيين سطح مقطع دودكش بر مبناي قدرت ديگ ، نوع سوخت ونحوه اخراج دود (طبيعي يا اجباري) تعيين مي شود.
4- سرعت دود در مخرج دودكش براي اينكه دود در موقع خروج از نوك دودكش به راحتي به سمت بال متصاعد شده و به طرف پايين پراكنده نشود بايد قطر قسمت فوقاني دودكش را كمتر در نظر گرفت تا سرعت دوده در آن قسمت حدالامكان بالا باشد ميزان مناسب اين سرعت براي ديگ ها كوچك با كشش طبيعي 6 متر بر ثانيه وبراي ديگهاي بزرگ با اخراج مكانيكي دود 5/7 تا 15 متر بر ثانيه است.

5- كشش لازم الف- در مخرج دود ديگ : در اين مورد بايد به كاتالوگ كارخانه سازنده د

مهندس داریوش هادی زاده