شاید این جمعه بیایدشاید-تاپیك مخصوص اشعار متعلق به آقا امام زمان

[M a H d I]

باران

کی می رسد باران؟
آب و هوای شنبه تا پنج شنبه
هر چه فال می گیرم
«داد از غم تنهایی » است!
به جمعه که می رسم:
« که به خورشید رسیدیم و غبار آخر شد»
و «لیلی » در کجای این شعر؟
از مجنون بپرسید!
از شنبه تا پنج شنبه می نویسم:
آن مرد
در باران خواهد آمد
جمعه اما:
«زیر باران باید رفت
دوست را
زیر باران باید دید»
با «نیما » نشسته ام و
داغ های کویر را می شمارم:
«قاصد روزان ابری داروگ !
کی می رسد باران؟»
جمعه
با بیداری بیعت می می کنم و
با«طاهره بانو»
به دیدار صبح می شتابم:
«رفتن به راه می پیوندد
ماندن به رکود»
تو حاضری
در خانه و کوچه و خیابان
ما اما
به آسمان خیره شده ایم و
غیبت خودمان را باور نمی کنیم!
جمعه
نور ظهور تو
صورت اتاق را نورانی کرده است
مادرسفره می اندازد
با یک بشقاب اضافه
و من بی قرار
به انتظار سفره نگاه می کنم و
آه . . .!

[M a H d I]

آدین

کاش بودم شبیه آیینه

ساده و بی ریا و بی کینه

بازدارد، هوای شبگردی

دلم این خرقه پوش پشمینه

از شراب غمت بنوشانم

جرعه ای اعتقاد دیرینه

آه از آن دم که شعله ور گردد

کوه آتشفشان این سینه

رفته ای و به شوق آمدنت

می شمارم هنوز، آدینه

ایوب پرندوار

[M a H d I]

گفتم كه روي خوبت از من چرا نهان است؟
گفتا تو خود حجابي، ور نه رخم عيان است
گفتم كه از كه پرسم جانا نشان كويت؟
گفتا نشان چه پرسي آن كوي ، بي نشان است
گفتم مرا غم تو خوشتر ز شادماني
گفتا كه در ره ما غم نيز شادمان است!
گفتم كه سوخت جانم از آتش نهانم
گفت آن كه سوخت او را ، كي ناله و فغان است
گفتم فراغ تا كي گفتا كه تا تو هستي
گفتم نفس همين است گفتا سخن همان است
گفتم كه حاجتي هست، گفتا بخواه ما را
گفتم غمم بيفزا، گفتا كه رايگان است
گفتم ز فيض بپْذير، اين نيمه جان كه دارد
گفتا، نگاه دارش غمخانه ي تو جان است

[M a H d I]

روز و شب منتظرم تا كه ز دلبر خبر آيد
دلبرم از پس اين پرده ي غيبت به در آيد
خلق گويند كه آيد، تو مخور غصه وليكن
ترسم آخر كه به وصلش نرسم،‌عمر سرآيد
بارالها به دلم نيست دگر تاب فراقش
چه شود كز كرمت اين شب هجران به سر آيد
همچو يعقوب نشستم سر راهش من محزون
تا كه از يوسف گمگشته ي زهرا خبر آيد

[M a H d I]

دلـم ز هـجر تو در اضطراب مـی افتـد
به سان زلف تـو در پیچ و تاب می افتد
شـبی كـه بی تو اَم ای ماه محفل اَفروزم
دلـم زهجر تـو از رنگ و آب می افتد
تـو آن مـهی كه اگـر مهر رخ بَر اَفروزی
زچشـم اهل نظـر آفتاب مـی افتـد
تـو آن گـلی كه ز پاكـی طراوتی داری
كه گل به پیش تو از رنگ و آب می افتد
بـه یاد روی تـو اِی گُل، عبور خاطر مـن
به باغ صبر غـزل های نـاب می افتـد
اگر به گوشه ی چشمی نظر كنی اِی دوست
دعای خسته دِلان مستجـاب می افتـد

[M a H d I]

طلوع مي كند آن آفتاب پنهاني
زسمت مشرق جغرافياي عرفاني
دوباره پلك دلم مي پرد نشانه چيست
شنيده ام كه مي آيد كسي به مهماني
كسي كه سبزتر از هزار بار بهار
كسي شگفت كسي آن چنان كه مي داني

[M a H d I]

حضرت رسول اکرم (ص) :


«مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَة جاهِلِيَّة»
هرکسي که بميرد، و امام زمان
خودش را نشناسد ، به مرگ
جاهليت از دنيا رفته است.

[M a H d I]

حاصل عشق از ازل ناله و زاری بود
چشمه جوشان عشق همیشه جاری بود
ناله و زاری بود ، توشه دلدادگان
ناله ز هجران دوست وه که چه کاری بود
یوسف کنعان بیا بر سر بازار و بین
یوسف زهرا عجب طرفه نگاری بود
گوشه ابروی او دل ز جهانی ربود
بر سر هر موی او خانه یاری بود
بلبل زهرا اگر غنچه لب وا کند
لال شود بلبل از مرغ هزاری بود
گوشه چشمی اگر سوی کسی افکند
باغ بهشتش کند ، گر سر خاری بود

[M a H d I]

برای آمدنت انتظار کافی نیست

دعا و اشک و دل بی‌قرار کافی نیست

خودت دعا بکن ای نازنین که بر گردی

دعای این همه شب‌زنده‌دار کافی نیست

[M a H d I]

مهديا!
جانها، شورانگيز از ياد دلرباي توست. شقايق هاي شادي بشر، در شبستان شيدايي تو مي كاود و شايسته ترين بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حيات خويش را در آويختن به شاخه طوباي محبت تو مي دانند.
يارا!
دلها به ياد تو مي تپد و روشني نگاه منتظران به افق خورشيد ظهور توست ... اي برترين افق براي پرواز پرندگان آرزو، اي تجلي آبي ترين آسمان اميد، اي منتهاي برترين خيال هستي، اي آرمان همه چشم انتظاران، دنيا نيازمند ظهور توست، و قلب انسانها به شوق زيارت روي دلرباي تو مي تپد.
اي قلب عالم امكان، بيا و گـَرد گامهايت را توتياي چشمانمان قرار ده. بيا كه نواي دل انگيز توحيدت را با گوش جان شنواييم.
مولا جان بيا! ...