آدین

کاش بودم شبیه آیینه

ساده و بی ریا و بی کینه

بازدارد، هوای شبگردی

دلم این خرقه پوش پشمینه

از شراب غمت بنوشانم

جرعه ای اعتقاد دیرینه

آه از آن دم که شعله ور گردد

کوه آتشفشان این سینه

رفته ای و به شوق آمدنت

می شمارم هنوز، آدینه

ایوب پرندوار