یکی از سیستم های جالب تهویه مطبوع در مناطق مرطوب که انعطاف پذیری بالایی هم دارند ، سیستم های سرمایشی و تهویه مطبوع دسیکنت (Desiccant air condotioning systems) هستند ، در سیستمهای تهویه مطبوع رایج هوای تازه و هوای برگشتی ابتدا از روی کویل سرمایش می گذرند و سپس به ناچار (برای رسیدن به شرایط راحتی) توسط کویل پس گرمایش گرم می شوند و به شرایط راحتی می رسند. اما در این سیستمها جریان هوا ابتدا از روی یک ماده خشک کن (به طور مثال چرخ دسیکنت Desiccant wheel) عبور می کند ، این فرایند انرژی نهان جریان هوا را به محسوس تبدیل کرده و بر روی نمودار سایکرومتریک در مسیر تقریباً wet bulb ثابت (آنتالپی ثابت) به سمت پایین و راست ( در جهت کاهش رطوبت نسبی) حرکت می کند و سپس این هوای گرم و خشک از روی یک مبدل هوا به هوا عبور کرده و گرمای خود را به هوای بیرون (اتمسفر) می دهد. و پس از آن این هوا با بار برودتی حدود 3/1 تا 4/1 سیستم های رایج به شرایط راحتی می رسد. این طرح خلاقانه اولین بار توسط مهندس 23 ساله Willis Carrier Prize در سال 1983 ارائه شد و در همان سال ASHRAE از این طرح استقبال کرده و از وی تقدیر می کند. این طرح زمینه جدیدی را در تهویه مطبوع باز کرد ، امروزه مقالات زیادی بر پایه این طرح کلی در مجامع علمی ارائه می شود. در ادامه سعی می شود که با اشکال و نمودار های مختلف به توضیح بیشتر این سیستم ها بپردازیم.