درای وال نوعی دیوار است که در معنای فارسی به آن دیوار خشک گویند .زیرا که در ساخت این دیوار هیچگونه مصالح تر (مانند ملات ماسه سیمان و...)استفاده نمیشود .این دیوار تشکیل شده است از یک سری ناودانی های عمودی و افقی که ابتدا ناودانی های افقی را در امتداد هم روی کف و سقف (توسط شاقول و یا تراز لیزر) توسط تفنگ گازی و میخ های فولادی پرچ می کنند و بعد ناودانی های عمودی را با فاصله40 الی 60 سانت(بستگی به کاربری دیوار ) درون ناودانی های افقی گذاشته و توسط پیچ های سرمته دار پیچ میکنند . به دلیل اتصالات مفصلی این دیوار مقاوم در برابر زلزله است .
بعد از آن نوبت به پوشش میرسد که از صفحات گچی (گچ برگ) و یا سیمانی که معمولا ابعاد 5/1 در 120 در 240 میباشد را روی سازه های عمودی و افقی قرار داده و پیچ میکنند .بدیهی است درون سازه دیوار سوراخهای تاسیاتی گنجانده شده است که قیل از پوشش میتوان تاسیسات را به راحتی از میان آنها رد کرد