ارتفاعي كه يك پمپ سانتريفوژ بتواند بالاتر از سطح آزاد آب قرار گيرد ارتفاع مكش ناميده مي شود .
ارتفاع مكش مناسب براي پمپهاي گريز از مركز بستگي به عوامل زيردارد :
1- سرعت گردش پمپ
2- دبي پمپ
3- ارتفاع مكانيك پمپ
4- افت فشار در داخل پمپ
5- درجه حرارت محل نصب پمپ
6- ارتفاع محل نصب پمپ نسبت به سطح دريا
كه عوامل فوق سبب افزايش و يا كاهش ارتفاع مكش مي گردد.
في المثل اگر سرعت گردش و ارتفاع مكانيكي پمپ ثابت باشد هر اندازه دبي پمپ بيشتر باشد عمل مكش كمتري احتياج است.
و يا اگر دبي پمپ ثابت باشد هر اندازه ارتفاع مكانيكي پمپ زيادتر باشد عمل مكش كمتري سلامتي پمپ را تضمين خواهد نمود .
و يا اگر دبي پمپ ثابت باشد، هر اندازه سرعت گردش پمپ بيشتر باشد عمق مكش را كمتر بايد انتخاب نمود. گذشته از آن اصولاً با كم شدن فشار هوا ، درجه حرارت لازم جهت تبخير آب در آن محيط كم مي گردد بطوريكه در فشار مطلق 2/0 تا 5/0 اتمسفر در لوله هاي مكش پديده تبخيري در آب رخ مي دهد و سبب قطع جريان آب در لوله مكش مي گردد .
بطور تئوري ارتفاع مكش پمپ برابر با يك اتمسفر (10 متر آب) مي باشد ليكن عوامل زير سبب كاهش ارتفاع مكش مي گردند:
1- ارتفاع نظير فشار بخار مايع hp
2- ارتفاع نظير فشار در اثر سرعت در لوله مكش. hv
3- ارتفاع نظير افت هاي لوله و زانوئي و سه راهي ديگر متعلقات مربوطه hr ارتفاع مكش باشد داريم :
hs = 10 – (hp + hv + hr)
عملاً ميزان دقيق hs براي عملكرد سالم و مناسب پمپ حداكثربرابر 5/4 الي 6 مترمي باشد .
براي جلوگيري از اشكالات پمپ ، بايد حتي المقدورسعي نمود پمپ را در ارتفاع پايين تر ازسطح آزاد آب قرار داده و در فاصله بين لوله مكش كه به داخل آب فرورفته است و اتصال لوله به پمپ از اتصالاتي نظير زانوئي و شير يك طرفه و سه راهي ، شيرفلكه ، تبديلات و غيره جلوگيري نموده و براي كم شدن افت هاي فشار ، قطر لوله كمي بزرگتر از حد محاسبه بوده و ضريب اصطكاك داخل لوله (f) كم باشد ، قطر لوله مكش بايد در تمام مسير يکنواخت و در صورت امكان شيبي معادل 5 درهزار از منبع مكش به طرف پمپ داده شود.