زمانی که در یک سیستم کنترل، عضو کنترل نهایی یک شیر یا دمپر یا ... باشد، امکان انتقال مستقیم فرمان به آن وجود ندارد. به همین علت از دستگاهی الکترومکانیکی که به آن محرک یا Actuator گفته می‌شود، استفاده می‌کنند تا فرمان ارسالی از کنترلر را دریافت نموده و موجب به حرکت درآمدن قطعه مذکور شود. این انرژی می تواند از یک منبع انرژی الکتریکی و یا هوای فشرده مداری نیوماتیکی باشد.