تهویه مطبوع بیمارستان

**MTHAMID2** · 2012/03/27, 12:11

فضاهاي اصلي بيمارستان شامل اتاقهاي عمل، ريکاوري ، کتابخانه ، آمفي تئاتر ، سالن غذاخوري ، اتاقهاي بستري کلينيک ، آزمايشگاهها ، اتاق پزشکان ، پرستاران و اتاقهاي اداري و ... مي باشند.
معمولا براي تامين از دو سيستم استفاده مي کنيم که به شرح زير است :
سيستم اول :

سيستم پيشنهادي جهت گرمايش و سرمايش اتاقهاي بستري ، کلينيک ، اتاق پزشکان و پرستاران و اتاقهاي اداري استفاده از سيستم فن کويل با توزيع هواي تازه مرکزي است . در اين سيستم بار سرمايي و گرمايي تماما توسط فن کويل جبران مي شود و هواي مورد نياز براي هر فضا توسط يک دستگاها هواساز مرکزي تهيه و توسط شبکه کانال کشي به داخل اتاقها توزيع مي شود به عبارت ديگر چون هواي تازه توسط هواساز جداگانه تامين مي شود در نتيجه مي توان اين هوا را از لحاظ دما و رطوبت و تميزي کاملا کنترل کرد . معمولا هواي تازه را روي فيلترهاي مخصوص عبور داده و به شرائط هواي داخل اتاق مي رسانيم . بزرگترين حس اين سيستم کنترل موضعي دماي اتاق است که توسط ترموستات انجام مي شود، ارتباط ترموستات با موتور فن کويل است که به آن فرمان روشن و خاموش مي دهد . همچنين ميزان هواي تازه که ايجاد فشار مثبت مي کند قابل کنترل است .

شايان ذکر است که بايستي براي هر اتاق از فن کويل سقفي که در بالاي درب ورودي نصب مي شود استفاده نمود، مزيت استفاده از فن کويل سقفي اين است که اولا از دسترس به دور است و ثانيا فضاي داخل اتاق را اشغال نمي کند . کانال هواي تازه نيز يا مستقيم هوا را به داخل اتاق مي رساند و يا به فضاي هوابندي شده پشت فن کويل ختم مي شود.
سيستم دوم :
سيستم پيشنهادي جهت گرمايش و سرمايش اتاق هاي عمل و ريکاوري و اتاقهاي زايمان و جراحي استفاده از هوارسان چند منطقه اي است اصولا استفاده از هوارسان هاي چند منطقه اي براي فضاهايي پيشنهاد مي گردد که دما و رطوبت نسبي فضاهاي مجاور يکسان باشد به عبارت ديگر بخواهيم دما و درصد رطوبت نسبي هر اتاق بطور جداگانه قابل کنترل و تنظيم باشد.با توجه به اينکه اتاقهاي عمل با صددر صد هواي تازه کار مي کنند ، هواسازهاي اتاق عمل داراي دمپر هواي برگشت نمي باشد و فقط داراي يک ورودي جهت هواي تازه مي باشند . در هواسازهاي چند منطقه اي معمولا دو کويل سرد و گرم به طور موازي در آن قرار دارد .

طرز عمل هواساز بدين صورت است که مثلا در تابستان هواي بيرون وارد هواساز مي گردد اين هوا از دو مسير مجزا يکي از روي کويل سرد عبور کرده و سرد مي شود و مسير دوم از روي کويل گرم که معمولا در تابستانها خاموش است عبور کرده و درواقع بدون تغيير به انتهاي هواساز مي رسد در انتها محل خروج اين دو هوا توسط دو دمپر مجزا يکي براي هواي سرد و ديگري براي هواي گرم مخلوط ميگردد و توسط يک شبکه کانال کشي مجزا و جداگانه به طرف فضاي موردنظر هدايت مي شود . کنترل دماي داخل اتاق توسط ترموستات انجام مي شود و در صورت نياز به کنترل دما در داخل فضا ترموستات به دمپرهاي مربوطه فرمان مي دهد که به چه نسبت باز و بسته شوند تا دماي اتاق تنظيم گردد . معمولا اين هواسازها داراي کويل پيشگرمکن مي باشند همچنين جهت کنترل درصد رطوبت نسبي در زمستانها مجهز به رطوبت زن بخار مي باشند .

در اينجا لازم است به اين نکته اشاره شود که براي گرمايش و سرمايش فضاهايي مانند آمفي تئاتر و کتابخانه و سالن هاي غذاخوري بيمارستان نيز از هوا

ساز يک منطقه اي که داراي دمپر هواي برگشت نيز مي باشند استفاده مي کنيم